Mam pytanie: Czy ewangeliczni chrześcijanie mogą korzystać z transfuzji krwi? Pytam o to, ponieważ moi znajomi (świadkowie Jehowy) twierdzą, że jest to ciężki grzech, za który grozi wykluczenie ze zboru, a w wieczności – potępienie. Według nich świadek Jehowy musi odmówić przyjęcia krwi nawet wtedy, gdy jest pewne, że skończy się to śmiercią. Czy w świetle Pisma Świętego takie stanowisko jest właściwe?
Zauważyłam, że ludzie lubią się oszukiwać, twierdząc, że Bóg jest tak miłosierny, więc wiele wybaczy. Czy słusznie zatem sądzę, na podstawie Biblii (Iz 66.6,24; Mk 9.43-48; Ap 20.10), że Bóg Jahwe ukarze wszystkich potworów (np. Hitler, Stalin, inkwizytorzy etc.) za ich straszne czyny w ten sposób, że nie zginą jak inni grzesznicy, lecz będę cierpieć wieczne męki?
Bardzo lubię czytać pana odpowiedzi na pytania dotyczące Biblii. Mam więc i ja jedno pytanie: kim jest archanioł Michał? Jego imię oznacza: ,,Któż jest jak Bóg”. A w Pierwszym Liście do Tesaloniczan czytamy: ,,Sam Pan zstąpi z nieba z nakazującym wołaniem, z głosem archanielskim” (4.16, Przekład Nowego Świata).Z tekstu tego wynika więc, że głos Jezusa jest głosem archanielskim. Czy oznacza to, że Jezus jest archaniołem Michałem?
W Apokalipsie św. Jana czytamy: ,,W dzień Pański popadłem w zachwycenie” (1.10). Powstaje pytanie: czy Jan miał na myśli niedzielę, jak mówi przypis do tego tekstu w Biblii Tysiąclecia, czy sobotę, jak głoszą inni? A może idzie o dzień w znaczeniu eschatologicznym?
Interesuje mnie pochodzenie mszy, a mianowicie, jak doszło do tego, że ostatnia wieczerza paschalna, jaką Jezus spożył z apostołami wieczorem czternastego dnia miesiąca nisan, stała się kulminacją ofiary mszalnej? Czego tak naprawdę uczy Biblia na ten temat? Czy potwierdza, że – jak uczy Kościół – chleb i wino w tajemniczy sposób stają się ciałem i krwią Chrystusa? Czy to prawda, że eucharystia jest prawdziwą przez Jezusa ustanowioną ofiarą – równą ofierze krzyżowej?
Kościół rzymskokatolicki (i nie tylko) uczy, że człowiek ma niewidzialną duszę, która żyje po śmierci ciała. Twierdzi, że w chwili śmierci życie ulega tylko zmianie, a nie zniszczeniu. Głosi więc, że człowiek posiada duszę nieśmiertelną. Dogmat ten zakłada zatem istnienie życia pozagrobowego w niebie, czyśćcu lub piekle i daje podstawę dla kultu ,,wszystkich świętych”. Czy jest to nauka biblijna i jaką nadzieję daje Pismo Święte dla żywych i umarłych?
Od zarania dziejów ludzie zabijali zarówno dla osiągnięcia celów politycznych, ekonomicznych, ideologicznych, jak i w obronie własnych interesów. Kres wojnom nie położyły nawet tzw. kraje chrześcijańskie. Często je nawet wywoływały. Dziś zaś uczestniczą w tzw. misjach pokojowych. Mam więc pytanie: jak z biblijnego – a ściślej z ewangelicznego punktu widzenia – ustosunkować się do wojny, zabijania i służby wojskowej?
Czym właściwie jest? Kto i kiedy może być ochrzczony? Czy praktyka chrztu niemowląt zgodna jest z Biblią? Czy należy chrzcić przez polanie, czy też przez całkowite zanurzenie w wodzie? W czyim imieniu należy chrzcić? Czy według Biblii chrzest zmazuje i wyzwala od grzechu?
Czasami spotykam się z twierdzeniem, że Jezus nie jest Bogiem. Ale jak w takim razie wyjaśnić teksty z pism św. Jana, w których Jezus wielokrotnie został nazwany Bogiem (J 1.1,18), w tym raz nawet ,,Bogiem prawdziwym” (1 J 5.20)?
Jakie są różnice między Kościołem Adwentystów Dnia Siódmego a Zborami Bożymi ChDS dowiesz się z zestawienia tabelarycznego które pokazuje najważniejsze różnice w zakresie zasad wiary
Jak wiadomo, nauka o jednym Bogu w trzech osobach jest fundamentalną prawdą wielu Kościołów chrześcijańskich. Rzecznicy Trójcy zwykle powołują się na tekst z Ewangelii św. Mateusza: ,,Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”(Mt 28.19). Twierdzą, że jest on dowodem równości Ojca i Syna. Podobnie, jak określenia ,,pierwszy i ostatni” i ,,wszechmogący Bóg”, które użyte zostały w odniesieniu do Chrystusa, o którym napisano, że ma przyjść (Ap 1.8, por. Iz 44.6). Czy te i inne teksty biblijne, którymi usiłuje się bronić owej doktryny, faktycznie popierają dogmat Trójcy?
Interesują mnie biblijne święta. W związku z tym mam kilka pytań: jakie to święta i co wyrażają? Czy są one zbieżne z świętami, które obchodzi Kościół katolicki? I wreszcie, czy nadal obowiązują one chrześcijan?
Aby uzasadnić życie po życiu, realność siarczystego piekła dla jednych oraz miejsca wiecznej szczęśliwości dla drugich, większość chrześcijan odwołuje się również do przypowieści o bogaczu i Łazarzu (Łk 16.19-31), którą Chrystus skierował głównie do faryzeuszów (por. Łk 15.43). Czy jednak przypowieść ta rzeczywiście mówi o tym, że tuż po śmierci umarli udają się do piekła bądź raju?
Czym według Biblii jest śmierć? Czy istniała już przed upadkiem Adama i Ewy, czy też dopiero po ich wygnaniu z Edenu? Co mówi Stary Testament o śmierci i duszy? Czy rzeczywiście posiadamy duszę nieśmiertelną, jak uczy Kościół katolicki? A może jest tak, że z chwilą śmierci kończy się zupełnie nasze istnienie?
Wiele kościołów chrześcijańskich uważa, że Jezus Chrystus jest Bogiem. A jak jest naprawdę? Co mówi Biblia o Bogu i jak interpretować słowa, które głoszą, że Boga nikt nigdy nie widział (J 1.18; 1 J 4.12; 1 Tm 6. 16)?
Biblijna odpowiedź na to pytanie jest następująca: istnieje tylko jeden Bóg w absolutnym tego słowa znaczeniu. Mówi o tym zarówno słynne wyznanie Szema Israel, czyli ,,Słuchaj, Izraelu! Jahwe jest Bogiem naszym, Jahwe jedynie!” (Pwt 6.4), jak i wiele innych tekstów Biblii hebrajskiej, takich, jak chociażby:
„Jam jest Jahwe, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał innych bogów obok mnie” (Wj 20.2-3).
,,Niech wiedzą, że Ty jedynie, który masz imię Jahwe, Jesteś Najwyższym ponad całym światem” (Ps 83.19);
,,Ja jestem Jahwe i nie ma innego, oprócz mnie nie ma Boga” (Iz 45.5);
„Bo Ja, Jahwe jestem twoim Bogiem, od wyjścia z ziemi egipskiej, a Boga oprócz mnie nie powinieneś znać i poza mną nie ma zbawienia” (Oz 13.4).
Dlaczego Bóg przyzwala na zachodzenie kataklizmów w przyrodzie, które przysparzają cierpień, a nawet powodują śmierć, i to nie tylko ludzi bezbożnych, ale także wierzących, a nawet całkowicie niewinnych – niemowląt? Czy w świetle tych faktów nie stają się wątpliwe Jego miłosierdzie, wszechmoc, a nawet istnienie?
O zranieniach i przebaczeniu
Interesuje mnie biblijny punkt widzenia na przebaczenie. Czy jest ono w stanie uleczyć nasze zranienia, spowodowane przez innych? Czy zawsze powinniśmy przebaczać i usprawiedliwiać czyjeś złe postępowanie? Czy przebaczenie jest równoznaczne z zapomnieniem i zaufaniem?
