Wspólnota Mesjańska

   Czy prawdą jest – jak niektórzy twierdzą – że Żydzi odbudują świątynię według projektu z Księgi Ezechiela (rozdz.40-44) i że na nowo zaczną składać w niej ofiary, którym kres położy dopiero Antychryst? Czy Biblia rzeczywiście uzasadnia to dość popularne dzisiaj przekonanie?

   Tak, to prawda, że Żydzi od dawna przygotowują się do budowy świ­ątyni. Jednak nie wszyscy wyznawcy judaizmu są tym projektem zaintere­sowani. Na przykład judaizm reformowany w ogóle nie chce słyszeć o jakiejkolwiek świątyni. O jej odbudowie marzą więc głównie Żydzi ortodoksyjni, mesjaniczni i niektóre wyznania ewangeliczne. Jaki zatem jest ich pogląd na realizację tego przedsięwzięcia …

czytaj więcej

    W Ewangelii św. Łukasza czytamy, że gdy uczniowie Jezusa pytali o znaki czasu końca świata, Jezus powiedział m.in., że ,,Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan” (21.24). Powstaje zatem pytanie: kiedy rozpoczęły się owe ,,czasy pogan” i kiedy się zakończą?

   Ponieważ istnieje wiele opinii na ten temat, przyjrzyjmy się bliżej tym najbardziej popularnym.

czytaj więcej…

Amerykański religioznawca, Hudson Smith, w swojej książce ,,Religie świata”, omawiając judaizm, pyta: ,,Jaki ma sens doktryna wybranego narodu, jeśli Bóg dopuścił taką zbrodnię (Holocaust) na narodzie żydowskim? Niektórzy zastanawiają się, czy dotąd słusznie pojmowali boską sprawiedliwość” (s. 298). A co Biblia mówi na ten temat?

czytaj więcej

Chociaż Biblia tylko częściowo odsłania kulisy przyszłych wydarzeń, mówi jednak, że Bóg konsekwentnie realizuje swoje odwieczne zamierzenia i ostatecznie doprowadzi je do końca. Ten Boży plan wiąże się oczywiście z urzeczywistnieniem Królestwa Bożego, czyli z powtórnym przyjściem Chrystusa.

Mówiąc o tym wydarzeniu, Jezus przestrzegał jednak przed zwiedzeniem: „Baczcie, żeby was kto nie zwiódł. Albowiem wielu przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Jam jest Chrystus, i wielu zwiodą” (Mt 24. 4). W świetle tej przestrogi warto zatem przyjrzeć się najważniejszym aspektom dotyczącym czasu, sposobu i celu powtórnego przyjścia Chrystusa.  Zacznijmy od czasu.

Czy Biblia mówi, kiedy przyjdzie Chrystus?

czytaj więcej…

  Biblijna wizja końca świata w każdym czasie prowokowała do wyznaczania daty ostatecznej zagłady. Wielu śmiałków wielokrotnie odważyło się określić nie tylko rok i miesiąc, ale nawet dzień i godzinę Jego przyjścia. Skutek, oczywiście, zawsze był ten sam: rozczarowanie oczekujących, ośmieszenie w oczach innych oraz podważenie wiarygodności biblijnych proroctw.

Czy to jednak oznacza, że nie powinniśmy interesować się przyszłością naszej planety? A może pytania o koniec świata są bezpodstawne? Jeśli tak, to jak w takim razie traktować wypowiedzi Chrystusa na ten temat? Przecież o to pytali już Jego uczniowie: „Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata” (Mt 24.3)? Co odpowiedział im Jezus?

Otóż Chrystus nie pozostawił swoich wyznawców w niepewności, co do swego przyjścia. Co więcej, jak oczekiwał od wierzących tamtej epoki rozpoznania znamion czasów dotyczących Jego misji, tak oczekuje tego od wierzących doby współczesnej (Mt 16.3). Znamienne jest, że w odpowiedzi na powyższe pytanie, Chrystus najpierw ostrzegł wiernych przed niebezpieczeństwem zwiedzenia (Mt 24.4), a następnie – przedstawiając świat w przededniu swego powtórnego przyjścia – zwrócił uwagę na określone zjawiska, czyli znaki, które mają wystąpić w skali globalnej. Powiedział: „Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, tuż u drzwi” (Mt 24.33).

Jakie więc to znaki?

Czytaj więcej…

„A gdy [Jezus]siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie na osobności, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata” (Mt 24.3).

Od najdawniejszych czasów ludzi interesowała przyszłość. Pytania o koniec świata stawiane były niemalże w każdym czasie i przez wszystkie religie świata. Kwestia ta intrygowała również najbliższych uczniów Chrystusa (Mt 24.3). I chociaż Jezus wyjaśnił im, że „o tym dniu i godzinie nikt nie wie; ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko sam Ojciec” (Mt 24.36), apostołowie mimo to byli święcie przekonani, że koniec ten nastąpi jeszcze za ich życia. W zasadzie wszyscy oni oczekiwali rychłego powrotu Zbawiciela i odnowienia wszechrzeczy za ich życia (Dz 1.6-7; 3.19-21; 1 Kor 7.31; 15.51; 1 Tes 4.15; Hbr 10.37; Jk 5.8; 2 P 3.11-12; 1 J 1.18).

czytaj więcej…

Wielu ludzi interesuje biblijne znaczenie greckiego słowa „paruzja”. Pytają: Jak rozumieć to słowo, które występuje m.in. w mowie eschatologicznej Chrystusa (Mt 24.3)? Czy oznacza ono ,,obecność” Chrystusa – jak twierdzą niektórzy, powiadając, że Jezus jest już obecny wśród nas od 1914 roku – czy też ,,przyjście” – jak głoszą inni?

Zanim przystąpimy do wyjaśnienia poruszonego problemu, przypomnijmy, że w Nowym Testamencie greckie słowo ,,paruzja” występuje około 20 razy i może oznaczać zarówno ,,przyjście”, ,,przybycie” jak i ,,bycie obecnym” (Encyklopedia Biblijna).

O pełnym znaczeniu tego określenia zawsze decyduje kontekst. Na przykład apostoł Paweł używał tego terminu w związku z przybyciem, czyli paruzją Stefana (1 Kor 16.17) oraz Tytusa (2 Kor 7.6). W wielu zaś innych miejscach NT paruzja zwykle oznacza powtórne przyjście Mesjasza (Mt 24.3,27,37,39; 1 Tes 2.29; 3.13; 4.15; 5.23; 2 Tes 2.1.8; Jk 5.7-8; 2 P 1.16; 3.4,12; 1 J 2.28).

Czytaj wiecej…

Czym jest Armagedon? Czy jest on zagładą nuklearną, katastrofą kosmiczną? Czy zacznie się kryzysem na Bliskim Wschodzie? Czy rzeczywiście do niego dojdzie, a jeśli tak, to kiedy, i jakie ma to znaczenie dla współcześnie żyjących ludzi?

Aby odpowiedzieć na powyższe pytania, należy przede wszystkim zwrócić uwagę, że księga Apokalipsy mówi o Armagedonie  w powiązaniu  z drugim przyjściem Mesjasza.

Jan podaje, że Armagedon jest częścią szóstej plagi, która położy kres wrogiej koalicji religijno-politycznej. Czytamy …

Czytaj wiecej…

Wielu zadaje pytanie: jeśli papiestwo jest ,,bestią z czeluści” (Ap 17.8), a Kościół ,,niewiastą siedzącą na bestii” (Ap 17.3), to jak to możliwe, by znienawidziło ono i spustoszyło własny Kościół (Ap 17.16)?

Chociaż wielu szczerym katolikom może się to wydawać nieprawdopodobne, szokujące a nawet bulwersujące, teza o apostazji papiestwa oraz duchu Antychrysta, który przez całą historię papiestwa przejawiał się prawie we wszystkim, co biskupi Rzymu zamyślali, głosili i czynili, nie jest przesadzona ani o jotę. Potwierdzają to bowiem zarówno fakty historyczne, obnażające system papieski jako system bezprawia, który przez wiele wieków dopuszczał się najcięższych zbrodni przeciwko ludzkości, jak i Biblia, którą Kościół papieski zawsze traktował wybiórczo. Prawda jest więc taka, że Kościół rzymski tylko pozornie wydaje się wierny Chrystusowi (por. 2 Tm 3.5), a w gruncie rzeczy jest Kościołem odstępczym, zbudowanym na śmiertelnym człowieku – samozwańczej opoce – i jego przemijającym królestwie.

Czytaj wiecej…

 Księga Apokalipsy św. Jana, podobnie jak Drugi List do Tesaloniczan, równie wyraziście demaskuje Antychrysta i jego system. Na szczególną uwagę zasługuje tu oczywiście rozdział trzynasty, który ukazuje dwie straszliwe bestie: jedną wychodzącą z morza, a drugą z ziemi. Kogo symbolizują?

Czytaj wicej…

   W Drugim Liście do Tesaloniczan (2,1-10) i w Apokalipsie św. Jana (13,1-8) czytamy o tajemniczej postaci, której Szatan przekazał wielką moc. Powszechnie przyjmuje się, że teksty te mówią o Antychryście jako przywódcy, który stoi na czele systemu religijno-politycznego, a nie tyle o pojedynczych przeciwnikach Chrystusa. Kto zatem jest owym największym przeciwnikiem Chrystusa?

Czytaj więcej…