DEKALOG I SZABAT cz. 1

Print Friendly, PDF & Email

Zebrałem sobie fragmenty z Biblii mówiące o tym, że Dekalog nadal obowiązuje. Już nie jako środek do zbawienia, ale do uświęcenia.

a) W Biblii widzę, że w Prawie Bożym, zwanym też Prawem Mojżeszowym lub Prawem Jahwe, mamy dwa rodzaje prawa:

1) Prawo moralne, wieczne, wyrażające wieczną i świętą naturę Boga, obowiązujące Boże dzieci stworzone na Jego obraz:

– 10 przykazań napisane przez samego Boga na tablicach kamiennych i umieszczone w Arce,

– nakazy dotyczące moralności spisane przez Mojżesza i umieszczone obok Arki.

2) Prawo ceremonialne, czasowe, dotyczące sposobu oddawania Bogu chwały, kapłaństwa, ofiar, świątyni, dyscypliny napisane przez Mojżesza na pergaminie i umieszczone obok Arki, składające się z:

– prawa ceremonialnego (świątynia, kapłaństwo, ofiary)

– prawa cywilnego  i rodzinnego (relacje bliźni-bliźni)

– prawa karnego (dyscyplina, konsekwencje grzechu)

Prawo moralne nadal nas obowiązuje bo odnosi się do moralności, do relacji z Bogiem i człowiekiem, do tego co się Bogu podoba a co nie, co jest święte, a co jest obrzydliwością. Jezus streścił je w dwóch przykazaniach miłości.

Natomiast Prawo ceremonialne już nie obowiązuje bo było tylko cieniem wskazującym na Mesjasza. Tam gdzie pisma mesjańskie (tzw. NT) mówią, że Prawo przeminęło mają na myśli prawo ceremonialne a tam gdzie mówią, że Prawo nadal obowiązuje mają na myśli prawo moralne.

Obowiązuje nas więc tylko to co wypisał sam Bóg na tablicach kamiennych i co było umieszczone w Arce, a więc 10 przykazań zapisanych w 2 Mojż. 20,1-17 oraz to co napisał Mojżesz z polecenia Jahwe a odnosi się do moralności, do tego co święte i obrzydliwe w oczach Bożych i co wyraża naturę Boga.

Inna jest funkcja i zadania tych dwóch różnych Praw. Prawo moralne określało co jest dobre, a co złe, określało grzech (Rzym. 3,20; 7,7), ale nie było w stanie usunąć grzechu, ponieważ tym zajmowało się Prawo ceremonialne, prawo ofiarnicze, które określało w jaki sposób można pozbyć się grzechu i dokonać oczyszczenia. Prawo moralne wskazywało grzech, dawało znajomość grzechu a Prawo ceremonialne mówiło co należy uczynić, aby pozbyć się grzechu (3 Mojż. 4,27-31).

b) Tutaj są fragmenty mówiące, że Dekalog, przykazania Boże, czyli Prawo moralne, nadal obowiązuje:

Kazn. 12,13 „Wysłuchaj końcowej nauki całości: Bój się Boga i przestrzegaj jego przykazań, bo to jest obowiązek każdego człowieka”

Mt. 5,17-18 „(17) Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać Prawo albo Proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. (18) Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z Prawa, aż wszystko to się stanie.”

Mt. 7,21-23 „(21) Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie. (22) W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów? (23) A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie.”

Mt. 28,20 „(20) ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata.”

Mk. 7,8-9.13 “(8) Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie. (9) I mówił im: Chytrze uchylacie przykazanie Boże, aby naukę swoją zachować. (…) (13) Tak unieważniacie słowo Boże przez swoją naukę, którą przekazujecie dalej; i wiele tym podobnych rzeczy czynicie.”

J. 14,15 „(15) Jeśli mnie miłujecie, przykazań moich przestrzegać będziecie.”

J.14,21 „Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie.”

J. 15,10 „(10) Jeśli przykazań moich przestrzegać będziecie, trwać będziecie w miłości mojej, jak i Ja przestrzegałem przykazań Ojca mego i trwam w miłości jego.”

Rzym. 3,20 „(20) Dlatego z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed nim żaden człowiek, gdyż przez zakon jest poznanie grzechu.”

Rzym. 7,12-14 „(12) Tak więc zakon jest święty i przykazanie jest święte i sprawiedliwe, i dobre. (13) Czy zatem to, co dobre, stało się dla mnie śmiercią? Przenigdy! To właśnie grzech, żeby się okazać grzechem, posłużył się rzeczą dobrą, by spowodować moją śmierć, aby grzech przez przykazanie okazał ogrom swojej grzeszności. (14) Wiemy bowiem, że zakon jest duchowy, ja zaś jestem cielesny, zaprzedany grzechowi.”

1 Kor. 7,19 „(19) Obrzezanie nie ma żadnego znaczenia i nieobrzezanie nie ma żadnego znaczenia, ale tylko przestrzeganie przykazań Bożych.”

Jk. 2,10 „(10) Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego. (11) Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą zakonu.”

1 J. 3,24 “A kto przestrzega przykazań jego, mieszka w Bogu, a Bóg w nim, i po tym Duchu, którego nam dał, poznajemy, że w nas mieszka.”

1 J. 5,3 „(3) Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe.”

Obj. 12,17 „(17) I zawrzał smok gniewem na niewiastę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej potomstwa, które strzeże przykazań Bożych i trwa przy świadectwie o Jezusie.”

Obj. 14,12 „(12) Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.”

c) Czy 10 przykazań było wyróżnione w całym Prawie Mojżeszowym, Prawie Bożym nawet z pośród innych przykazań moralnych?

5 Mojż. 4,13-14(13) I oznajmił wam swoje przymierze, które nakazał wam zachowywać: dziesięć słów, które wypisał na dwóch kamiennych tablicach. (14) Mnie zaś rozkazał Jahwe w tym czasie nauczyć was ustaw i praw, abyście je pełnili na ziemi, do której zdążacie, aby ją wziąć w posiadanie.”

2 Krl. 21,8 „(8) nie dopuszczę już, aby noga Izraela tułała się poza ziemią, którą dałem ich ojcom, jeżeli tylko ściśle będą wykonywać wszystko zgodnie z tym, co im przykazałem, i zgodnie z całym zakonem, który dał im sługa mój, Mojżesz.”

Dn. 9,11 „(11) Nawet cały Izrael przekroczył twój zakon i odwrócił się, by nie słuchać twojego głosu. Dlatego rozlała się nad nami klątwa i przysięga, zapisana w zakonie Mojżesza, sługi Bożego, bo zgrzeszyliśmy przeciwko niemu.”

– Bóg osobiście ogłasza Dekalog (2 Mojż. 20,1-17) podczas gdy inne przepisy przekazywał Bóg za pośrednictwem sługi swego Mojżesza (2 Mojż. 20,21.23)

– Bóg osobiście spisuje Dekalog na tablicach kamiennych (2 Mojż. 24,12; 31,18), podczas gdy inne przepisy nadane przez Boga spisał Mojżesz na pergaminie w Księdze Prawa (2 Mojż. 24,4.7-8)

– Dekalog zostaje umieszczony w Arce Przymierza (5 Mojż. 10,1-5), podczas gdy Księga Prawa znajdowała się obok Arki Przymierza (5 Mojż. 31,26)

– Dekalog został ogłoszony na początku całego prawodawstwa jako ustawa generalna, konstytucyjna, podstawa przymierza, podczas gdy inne przepisy zostały nadane później i były szczegółowym rozwinięciem nauki Bożej zawartej w Dekalogu

d) Czy przepisy i przykazania ceremonialne były czasowe?

Hbr. 7,18(18) A przeto poprzednie przykazanie zostaje usunięte z powodu jego słabości i nieużyteczności,”

Hbr. 9,9-10 „(9) ma to znaczenie obrazowe, odnoszące się do teraźniejszego czasu, kiedy to składane bywają dary i ofiary, które nie mogą doprowadzić do wewnętrznej doskonałości tego, kto pełni służbę Bożą; (10) są to tylko przepisy zewnętrzne, dotyczące pokarmów i napojów, i różnych obmywań, nałożone do czasu zaprowadzenia nowego porządku.”

Hbr. 10,8-10 „(8) Najpierw mówi: Nie chciałeś i nie upodobałeś sobie ofiar krwawych i darów, i całopaleń, i ofiar za grzechy, które przecież bywają składane według zakonu; (9) potem powiada: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją. Znosi więc pierwsze, aby ustanowić drugie; (10) mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.”

Ef. 2,15 „(15) On zniósł zakon przykazań i przepisów, aby czyniąc pokój, stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka” (dosł. „pozbawił On mocy Prawo przykazań, wyrażone w zarządzeniach”)

Kol. 2,14-16(14) wymazał obciążający nas list dłużny, który się zwracał przeciwko nam ze swoimi wymaganiami, i usunął go, przybiwszy go do krzyża

Gal. 3,13(13) Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie”

Rafał Kowalewski